Azaroaren 24an, Madrilgo Sendagileen Elkargo Ofizial Ohoretsuan, Alberto Rábano 2021 Saria eman zaio doktore-tesi onenari. Edizio honetan, UPV-EHUko doktore eta IIS Biodonostiako Onkologia Zelularreko eta Gaixotasun Neuromuskularretako Taldeetako ikertzaile Mikel García Puga doktoreari egokitu zaio, “Nuevas estrategias terapéuticas en la Distrofia Miotónica Tipo 1 basadas en los mecanismos moleculares del envejecimiento y del cáncer” izena duenTesiagatik. Ander Matheu eta Adolfo López de Munain doktoreek zuzendutako doktore-tesia 2021eko urtarrilaren 22an defendatu zen.

Romanillos Fundazioak urtero ematen du sari hori, eta aurkeztutako doktore-tesi bikainenari ematen zaio, epaimahai kalifikatzaile independente batek proposatuta. Epaimahai hori hainbat espezialitatetan neurozientzien munduan ospe handia duten profesionalek osatzen dute. Sariaren helburua oinarrizko neurozientziei, neurologiari, neuropatologiari, neurokirurgiari, neurofisiologiari eta psikiatriari buruzko doktorego-tesietan egindako lana aitortzea eta babestea da, kalitate zientifikoa eta teknikoa, aplikazio klinikoa, berrikuntza eta ekarpenaren garrantzia eta egindako ahalegina baloratuz.

Motako Distrofia Miotonikoa (DM1 edo Steinerten distrofia) endekapenezko gaixotasun neuromuskular multisistemikoa da, eta DMPK genean CTG trinukleotidoaren hedapena du ezaugarri. Ikuspegi klinikotik, DM1 duten pazienteek atrofia eta ahultasun muskularra, miotonia, kardiomiopatia, kataratak, alopezia, sindrome metabolikoa intsulinarekiko erresistentziarekin, neoplasiak garatzeko arrisku handiagoa eta nerbio-sistema zentralaren afektazioa dituzte, besteak beste. Adierazpen kliniko horietako gehienak zahartze fisiologiko goiztiarraren agerpentzat har daitezke.

Saritutako tesian, zahartzearen funtsezko prozesu eta mekanismoetako alterazioek DM1aren garapenean zeregin garrantzitsua izan dezaketela dioen hipotesia landu da. Ikusi da DM1 duten pazienteek hainbat alterazio dituztela zahartzeari lotutako prozesuetan, bai maila zelularrean bai klinikoan, laburtze telomeriko goiztiarra eta minbizia garatzeko arrisku handiagoa. Gainera, zelula-mailan aldaketak identifikatu dira zahartzearen funtsezko zenbait prozesutan, hala nola zelula-zikloaren erregulazio-prozesuetan, zelula-zatiketan eta DNAren kalteari erantzuteko prozesuetan. Prozesu horiek guztiak murriztuta daude, eta metatzeak areagotu egiten du senteszentzia.

DM1a gaur egun tratamendurik ez duen gaixotasuna da. Paziente horiei eskainiko zaizkien tratamendu berriak ikertzeko, zahartzaroaren aurkako zenbait konposatu identifikatu dira (metformina eta senolitikoak), zelula-laboreetan eta animalia-ereduetan DM1arekin lotutako fenotipo ugari sortzen dituztenak. Gainera, taldeak konposatu-familia berri bat sortu du, ahulkenoide izenekoak, eta emaitza oparoak lortu ditu DM1eko zelula- eta animalia-ereduetan.

“Sari honek hainbat urtetako lana aitortzea dakar eta ohore handia da” García Puga doktoreak adierazi digunez.

ZORIONAK MIKEL!!!